Aimée Arits en Sven Joosten waren al jaren bezig met nadenken over de deur tussen de speel- en de woonkamer. Het moest glas-in-lood zijn, zodat het speelgoed van de kinderen minder zichtbaar zou zijn. Maar hoe of wat, dat wisten ze nog niet. Wel hadden Aimée en Sven een bepaald concept in gedachten, dus gingen ze op het internet op zoek naar iemand die hun ideeën kon uitwerken. Zo kwamen ze terecht bij Studio Artglas.

“Het eerste contact met John was super. Je zag duidelijk dat hij een man is die gepassioneerd is door zijn vak.”

Aimée: “Het eerste contact met John was super. Je zag dadelijk dat hij een man is die met beide voeten op de grond staat en die gepassioneerd is door zijn vak. We vonden ook al snel aanknopingspunten in onze levens- en vrijetijdsbesteding, wat het contact nog iets intenser maakte.”

Empathie

Het inlevingsvermogen van John noemt ze een van zijn grootste kwaliteiten: “Hij wist ons vrij snel te doorgronden. Hij is een empathisch mens die zeer goed kan inschatten wat de klant eigenlijk wil. We hebben lang gepraat over onze ideeën en wensen.”

Ieder stuk is uniek bij Studio Artglas

Moodboard

We hadden een moodboard gemaakt met foto’s van realisaties van hem en van andere glaskunstenaars. Daar heeft hij rekening mee gehouden, zonder te kopiëren. Hij zei ook onmiddellijk dat hij nooit iemands werk, of zelfs dat van hemzelf, zal namaken. Ieder stuk moet uniek zijn.”

Een glas-in-lood deur tussen de speel- en de woonkamer zorgde ervoor dat het speelgoed van de kinderen minder zichtbaar zou zijn.

Ontwerpen 

Aimée: “Hij heeft dan twee ontwerpen gemaakt: ééntje rustig en eentje wat drukker. We zijn voor het rustige gegaan, temeer omdat het al vrij goed aanleunde bij wat we in gedachten hadden. We hebben nog enkele details en kleuren veranderd en toen was het klaar.”

Kunstenaar

“Is John een kunstenaar? Ik zou denken van wel. Onze deur is vrij eenvoudig en strak, maar ik heb in zijn atelier stukken zien staan die echt wel bewijzen dat hij een kunstenaar is. Maar eentje die zijn vak wel heel goed kent.”

Pin It on Pinterest

Share This